لذا خداوند سر سوگند به بَلَد مکه را، تمکن و استقرار رسول اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم که در آن متمکّن بود اعلام داشته و چنین فرموده است: لا ُقسم بهذا البلد وأنت حلٌّ بهذا البلد بنابراین، یکی از اسرار براعت و برجستگی لیله قدر نزول قرآنِذوالقدر در آن خواهد بود.
چون راز براعت زمان همانا حُرمت مُتَزمّن است و تقدیر بر امور از طرف خداوند سبحان دارای حرمت ویژه است و تقدیر امور نیز دارای مراتب گوناگون است و هر مرحله ای از آن در زمان خاص ظهور می‌کند لذا تمام آن زمان‌های مخصوص از برجستگی والا برخوردار میشوند و به‌عنوان نمونه می‌توان نیمه ماه شعبان و نوزدهم و بیست ویکم و بیست وسوم ماه مبارک رمضان و نیز برخی دیگر از شب‌های وتر آن را یاد کرد که امور گیتی در این مراحل، جریان تنسیق خود را بازمییابند. البته آن حرمت خاصی که برای شب قدر به پاس نزول قرآن است فقط در شب‌های‌ماه مبارک رمضان خواهد بود.
از سوی دیگر برای اینکه تمام روزها و شب‌های سال، فیض ظرفیت چنین رخداد مبارک را ادراک کنند لذا تقدیر امور و نیز تنزل معانی قرآن و مفاهیم عالی آن برابر ماه‌های قمری توزیع شده است تا با تنوع و تحول همراه باشد و تمام شب‌های سال از جهت گردش جام تقدیر و کاس تنزیل و مناوله آن بهره مند شوند و فیض سیال الهی راکد نشود، و اگر برابر سال شمسی تنظیم میشد، چنین اداره کاسی و چنان مناول های در کار نبود.
به‌منظور فحص بالغ و مراقبت مستمّر و اجتهاد مداوم در سنگر جهاد اکبر، لیله قدر مختفی و روز قدر مخفی شد؛ زیرا ماءالحیاه در هر کوی و برزنی ارزان عرضه نمی‌شود و تاریکی ظلمات از یک سو و جست‌وجوی همرهی همراهی چون خضر(علیهالسلام) از سوی دیگر و تحمل خطرهای گوناگون از سوی سوم مقداری از بهای چنین کالای سترگ است که تا تادیه نشود دامن آن به کف نمیآید.
